در سال 1936، کشف یک شیء عجیب در نزدیکی بغداد، عراق، جامعه باستان‌شناسی را متحیر کرد. این شیء که به “باتری بغداد” معروف شد، از یک ظرف سفالی، یک لوله مسی و یک میله آهنی تشکیل شده بود. ساختار این شیء شباهت زیادی به یک باتری داشت و این پرسش را مطرح کرد که آیا مردم باستان از الکتریسیته آگاهی داشتند؟
به گزارش دپارتمان اخبار علمی رسانه فناوری تکنا، از زمان کشف این شیء، نظریه‌های مختلفی در مورد کاربرد آن ارائه شده است. برخی معتقدند که این شیء یک باتری اولیه بوده است که برای آبکاری فلزات یا اهداف پزشکی استفاده می‌شده است. وجود مواد رسانا مانند مس و آهن و همچنین احتمال استفاده از یک مایع اسیدی به عنوان الکترولیت، این نظریه را تقویت می‌کند.برخی دیگر معتقدند که این شیء برای نگهداری متون مقدس یا مواد ارزشمند استفاده می‌شده است. نظریه دیگری نیز وجود دارد که این شیء را یک شیء مذهبی با کاربردهای خاص می‌داند.
با وجود نظریه‌های مختلف، هنوز هم ابهامات زیادی درباره باتری بغداد وجود دارد. هیچ مدرک مستدلی وجود ندارد که نشان دهد مردم باستان از چنین فناوری پیشرفتهای آگاه بوده‌اند. ساختار این شیء به گونه‌ای است که می‌توان آن را به روش‌های مختلف تفسیر کرد. تاکنون نمونه‌های مشابهی از این شیء در مکان‌های دیگر کشف نشده است.
محققان تلاش کرده‌اند تا با ساخت نمونه‌های مشابه از باتری بغداد، عملکرد آن را بررسی کنند. برخی از این آزمایش‌ها نشان داده‌اند که این شیء می‌تواند جریان الکتریکی تولید کند، اما این به معنای استفاده قطعی از آن به عنوان باتری نیست. باتری بغداد همچنان یکی از بزرگترین معماهای باستان‌شناسی است. با وجود تحقیقات فراوان، هنوز نمی‌توان با قطعیت در مورد کاربرد اصلی آن اظهار نظر کرد. این شیء نشان می‌دهد که تمدن‌های باستانی ممکن است به دانش و فناوری‌هایی دست یافته باشند که تصور می‌کردیم فراتر از توانایی‌های آن‌ها بوده است.
کشف باتری بغداد نشان می‌دهد که انسان از دیرباز به دنبال راه‌هایی برای ذخیره و استفاده از انرژی بوده است. از آن زمان تاکنون، فناوری باتری پیشرفتهای شگرفی داشته است. از باتری‌های اولیه که از مواد طبیعی ساخته می‌شدند تا باتری‌های لیتیوم-یونی امروزی که در همه جا استفاده می‌شوند، هر نسل از باتری‌ها کارآمدتر و قدرتمندتر شده است. برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.
source