گویی علی از مواضع دیرینه خود و سخنانی که بر فراز منبر کوفه با آن، ما را به قتال با فتنه‌انگیزان امت فرامی‌خواند، کوتاه آمده و نرم شده؛ یا شاید دیدن سیاهه لشکر پر سازوبرگ و عظیم بصره او را ترسانده! این جملات را عده‌ای از ساده لوحان در اردوگاه لشکر امیرالمؤمنین گفتند؛ وقتی که حضرت با فرستادن پیک‌هایی و نامه‌هایی به سوی سپاهیان جمل، طلحه و زبیر را به پرهیز از نبرد دعوت و سوابق مجاهدات آنها را برایشان یادآوری کردند.
source
