
در حالیکه صنعت شیشه یکی از صنایع انرژیبر و ارزآور کشور به شمار میرود، بیثباتی در تأمین برق و گاز، حیات کورههای ذوب و میلیاردها سرمایهگذاری در این حوزه را به خطر انداخته است؛ مشکلی که به گفته رئیس انجمن صنفی صنعت شیشه ایران، هنوز در سیاستگذاریهای کلان مورد توجه جدی قرار نگرفته است.
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، حسین زجاجی، رئیس انجمن صنفی صنعت شیشه ایران؛ صنعت شیشه در زمره صنایع انرژیبر کشور قرار میگیرد؛ صنایعی که بخش عمدهای از سرمایهگذاریشان به کورههای ذوب اختصاص دارد. برخلاف سایر صنایع که امکان کاهش یا قطع نسبی برق تا سقف ۳۰ تا ۵۰ درصد را دارند در صنعت شیشه قطع برق مساوی با نابودی سرمایه است، زمانی که برق قطع میشود کورهها خاموش شده و این یعنی بین ۴۰ تا ۴۵ درصد سرمایهگذاری خط تولید بهطور کامل از بین میرود.
برای درک اهمیت موضوع باید بدانیم که حداقل سرمایهگذاری موردنیاز برای احداث یک خط تولید شیشه فلوت، بین ۶۰ تا ۷۰ میلیون دلار برآورد میشود بنابراین خاموشیهای غیرمنتظره آسیبهای جبرانناپذیری به این صنعت وارد میکند در حالیکه صنایع دیگر ممکن است تنها با توقف تولید مواجه شوند، خاموشی در صنعت شیشه به معنای از بین رفتن تجهیزات حیاتی و توقف طولانیمدت کل خط تولید است.
مصرف انرژی واحدهای شیشهسازی بهطور متوسط بین ۸ تا ۱۰ مگاوات است و برای حفظ حرارت کورهها حداقل باید ۴ مگاوات برق پایدار در اختیار داشته باشند ما این نیاز را بارها از طریق وزارتخانهها و ارگانهای ذیربط اعلام کردهایم هرچند همکاریهایی نیز انجام شده، اما همچنان مشکل تداوم دارد.
مسئله به همینجا ختم نمیشود؛ بخشی از تولید شیشه کشور به صادرات اختصاص دارد و این صادرات با وجود تمام محدودیتهای سیاسی همچنان ادامه دارد و منبع ارزآوری برای کشور است، ارزی که از این طریق به کشور بازمیگردد صرف واردات تجهیزات، مواد اولیه و سایر نیازهای تولید میشود پس باید اهمیت این صنعت را از بعد اقتصادی، ارزی و اشتغالزایی نیز مدنظر قرار داد.
در شرایط فعلی ما نیازمند رویکردی متفاوت در برخورد با صنعت شیشه هستیم این صنعت مغازهای نیست که با قطع برق تنها تولیدش متوقف شود؛ بلکه صنعتی است که با یک تصمیم ناهماهنگ سرمایهاش نابود میشود.
source