یکی از مهم‌ترین حقوقی که در قانون اساسی تضمین شده است، حق اشتغال است که نقش مهمی در خودسازی فردی و رشد و شکوفایی وی دارد، اما نکته مهم در این خصوص، حق اشتغال زنان است که تعداد قابل توجهی از جمعیت هر جامعه را تشکیل می‌دهند. در قانون اساسی ایران، این حق مورد پیش‌بینی قرار گرفته است و از سوی دولت تضمین می‌شود.
یکی از مهم‌ترین اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در خصوص حق اشتغال زنان، اصل ۲۸ است. بر اساس این اصل، هر کس حق دارد شغلی را که به آن مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند. دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون، برای همه افراد امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد کند. همانگونه که اشاره شد، بر اساس این اصل هر یک از افراد جامعه حق دارند دارای شغل باشند و این به معنای آن است که در قانون اساسی حق اشتغال زنان در کنار مردان به رسمیت شناخته شده است، البته در این اصل محدودیت‌هایی برای اشتغال زنان نیز در نظر گرفته شده که از جمله آنها این است که شغل زن مخالف اسلام، مصالح عمومی جامعه و همچنین حقوق سایر افراد جامعه نباشد.
در همان اصل ۲۸ دولت موظف شده است با رعایت نیاز‌های اجتماع، برای همه شهروندان اعم از زن و مرد امکان اشتغال به کار و همچنین شرایط مساوی احراز شغل را فراهم آورد. علاوه بر این، در اصل ۲۱ قانون اساسی نیز به تضمین حقوق زنان اشاره شده است. بر اساس این اصل، دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین کند و امور زیر را انجام دهد: ایجاد زمینه‌های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او، بنابراین تضمین حق اشتغال زنان اعم از اشتغال زن شوهردار و غیر آن را بر اساس این اصل نیز می‌توان توجیه کرد. همچنین در اصل ۴۳ قانون اساسی، تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل و قرار دادن وسایل کار در اختیار همه کسانی که قادر به کارند و رعایت آزادی انتخاب شغل و عدم‌اجبار افراد به کاری معین و جلوگیری از بهره‌کشی از کار دیگری تضمین شده و دولت موظف به رعایت آنها شده است.
source